توماس کریستیان داوید ـــ آهنگ‌ساز، رهبر ارکستر، رهبر گروه کر و نوازنده اتریشی بود،  داوید در مدرسه سنت توماس ـــ در شهر لایپزیگ تحصیل کرد، او عضو بهترین گروه کر بود، سپس در کنسرواتوار لایپزیگ و در موتسارتیوم در سالزبورگ ـــ تدریس کرد، در سال ۱۹۴۸ به شهر اشتوتگارت نقل مکان کرد و در موسیقی‌شناسی در توبینگن ـــ تحصیل خویش را ادامه داد، داوید از سال ۱۹۴۵ تا سال ۱۹۴۸ در موتسارتیوم» تحصیل کرد. ادامه تحصیلات و فعالیت‌های او از سال ۱۹۵۷ در دانشگاه موسیقی و هنرهای نمایشی وین بود.

ازدواج پرفسور داوید با مرحوم قصری ـــ خواننده برجسته اپرای ایران، تاثیرات زیادی در نزدیکتر شدن روابط این موسیقیدان بزرگ با کشور ایران و روابط فرهنگی بین ایران و اتریش داشت، این نزدیکی تا جایی بود که حتی شاگردان او در ایران، زمانی که برای سفر به اتریش می رفتند ـــ هنوز از مکتب او بهره می بردند.

داوید یک استاد زبده، ماهر موسیقی کلاسیک و یک معلم کامل برای آموختن چندین فن موسیقی بود، گروه شاگردان ایرانی او با فاصله سنی زیادی از هم بودند؛ حشمت سنجری، حسین دهلوی، مصطفی کمال پورتراب، احمد پژمان، مهران روحانی، شاهین فرهت، فریدون شهبازیان، اردشیر روحانی، محمد سریر و …

به یمن وجود توماس کریستین داوید ـــ دو آهنگساز ایرانی ثمین باغچه بان و حسین دهلوی ـــ امکان ضبط دو اثر را با ارکستر سمفونیک رادیو وین پیدا کردند که امروز به انتشار رسیده، رنگین کمون (برای ارکستر سمفونیک، کر و دو خواننده سوپرانو و متسو سوپرانو که به ترتیب مرحوم منصوره قصری همسر داوید و اِولین باغچه بان همسر ثمین باغچه بان تکخوان این اثر هستند) بر اساس اشعار کودکانه و موسیقی ثمین باغچه بان برای کودکان ساخته شده است؛ دیگری بیژن و منیژه که بر اساس داستان بیژن و منیژه فردوسی برای باله، توسط حسین دهلوی تصنیف شده است.

کریستین داوید میگوید: از نظر من موسیقی برانگیخته شدن روح و احساسات است، موسیقی فاصله بین شنونده و نویسنده موسیقی را پر می کند و پل ارتباطی آن دو است، زیرا بدون آن (اجرای شدن موسیقی نوشته شده) نتها مانند دانه ای هستند که بر زمینی خشک فرود آمده باشد.

همسرش منصوره قصری چند ماه پیش از مرگ وی در سال ۲۰۰۵ در وین به علت بیماری سرطان درگذشت، او نیز در ۱۹ ژانویه ۲۰۰۶ در ۸۰ سالگی در وین درگذشت و در گورستان مرکزی وین به خاک سپرده شد.

یاد این خوبان بخیر.