اين بايد همانى باشد كه در جاى ديگرى ياد كرديد. ناب و دلپذير. قوزك پا مرا به ياد كتابى با همين عنوان انداخت كه مطمئنم شما از خواندن آن به زبان اصلى آن لذت خواهيد برد. من كه از فارسى آن در بيش از چهل سال پيش بسيار لذت بردم.

• L'Astragale (1965; translated into English: 1966, 1968), adapted into films by Guy Casaril in 1969 and Brigitte Syin 2015.

خوب من یک سری از این ضبط شده‌های استودیویی را دارم، در واقع کلکسیون برای همه ی ‌ایرانی ها... یک عالمه سال هم صبر کردم تا رسماً بشود از آنها استفاده کرد، خیلی‌‌ها به چشمِ ثروتِ خصوصی به آنها نگاه میکنند اما بنده فقط اَمانت نگار دار هستم، چند وقت هست هر چه دارم (صفحه، کاست و..) در اختیارِ ‌ایرانی‌ها قرار می‌‌دهم، حال خودشان دانند چگونه باید از آنها استفاده کند.

دقت کن روی ضبطِ صدا... کلی‌ تمیز شده و صدا خوردگی (همان تِراک به انگلیسی و صداهای مزاحمِ اطراف و...)‌ها از بین رفته تا لااقل یک موسیقی‌ تمیز بگوش بیاید.

تو چه چیز‌هایی‌ از ادبیاتِ خوبِ فرانسوی می‌‌خوانی، در ایرانِ آن زمان عادت داشتیم ادبیاتِ سبکِ دیگری به خوردِ خودمان بدهیم،...

در گنجينه بودن اينها شكى نيست؛ آنها را از مشتاقان لايق دريغ نكنيد.

راست ميگوئيد؛ هرچند كه آنزمان، اوج سوكسه ژان و سيمون و اگزيستانسيالسم و فلان بود... خدا همه رفتگان شما را بيامرزد؛ والدين اينجانب هم در حد توان خودشان كوشيدند... ولى بنده رفتم اونورى... :)) 

دست شراب درد نکنه. این از بهترین آهنگ‌های سلی بود و من خیلی دوست داشتم. این اجرا هم که فوق‌العاده‌ست.

بن راس جان سلامت باشد اما خبر نداشتم که حضرتِ عالی‌ راکِ ‌ایرانی دوست دارید!

این‌ها بهرحال آهنگ‌های جوانی من بود و از آنها خاطره دارم. ولی اینطور نیست که این روزها هم بنشینم و راک ایرانی گوش بدهم.  منظور از «راک ایرانی» برای من زیاد روشن نیست. ولی هرچه شش و هشت نباشد غنیمت است!

منظور این بود شاید در آن روز‌ها لآقل یکبار همدگر را در محلی از محلاتِ این سبک موسیقی‌ دیده باشیم... شِش و هشت بد نیست اگر به قاعده اصیل نواخته شود:

https://www.youtube.com/watch?v=jZACsH8eH3c