تار ایرانی (قسمت هفتاد و پنجم) Alborz; Karaj | کرج (بوستان ملی ایران کوچک) قطعه ی «البرز» ساخته‌ی علی قمصری دف : حسین رضایی‌نیا بندیر و دم دم : همایون نصیری برای ضبط استان البرز ، دوست داشتم برای نشان دادن قدمت و اصالت این استان به کاروانسراهای «ینگی مام» و کاخ «سلیمانیه» بروم. پس از دو هفته تلاش ، موافقت شد و سپس روز قبل حرکت لغو کردند. به همایون و حسین پیشنهاد دادم که برویم و در هر مکانی که درش به رویمان باز شد اجرا کنیم. مهم این است که در خاک البرز این نغمه ها جاری شود. بخت با ما یار شد و با تماس‌هایی از طرف مدیران یک پارک و خانه هنرمندان ، محل ضبط و دیدار با هنردوستان مهیا شد. کرج ، هم شهری جوان تلقی می شود و هم ریشه های تاریخی مهمی دارد. این شهر پس از تهران مهاجرپذیرترین شهر ایران و چهارمین شهر پرجمعیت کشورمان است. گرایش به صنعت سازسازی و هنر موسیقی نسل به نسل در این خطه بیشتر و بیشتر شده. این اشتیاق هنری را کاملا در میزبانی باشکوه هنردوستان البرز لمس کردم. تپه‌های آق تپه، مراد تپه و تپه مردآباد، قلعه‌های تاریخی تنگ گسیل و شهرستانک و آثار دوران اسلامی همچون برج میدانک مغولی، پل و کاروانسرای شاه‌عباسی کرج، کاخ‌های قاجاری و کاخهای رضا شاهی و محمدرضا شاهی حکایت از استمرار استقرارهای پی در پی در این منطقه دارد. حسین رضایی نیا و همایون نصیری ، بدون شک طراوتی تازه در نگاه به سازهای کوبه ای ایجاد کرده اند و عنوان پیشکسوت را امروز می توان بر این دو عزیز نهاد. ممنونم که دعوتم را پذیرفتند