CHRI:
محکومیت یکی از بازداشت‌شدگان اعتراضات آبان ۹۸ به اعدام، بار دیگر صفحه‌ای جدید از ابعاد اعمال سرکوب و خشونت و تبعیض را از سوی حاکمیت با معترضان آبان خونین ۹۸ عیان کرد. بنا به اعلام مسئولان زندان ماهشهر عباس دریس از بازداشت شدگان اعتراضات آبان ۹۸ در این شهر به اتهام «محاربه، اخلال در نظم و مشارکت در قتل یکی از نیروهای یگان ویژه نیروی انتظامی» به اعدام و برادر وی یعنی محسن دریس هم محکوم به حبس ابد محکوم شده‌اند. روایتی آشنا در برخورد با معترضان بازداشتی که پرسش‌ها و ابهامات بسیاری را به وجود می‌آورد؛ چرا هیچ نشانی از شفافیت در پرونده‌های شبیه پرونده برادران دریس وجود ندارد؟ چرا سناریو از پیش طراحی شده نیروهای امنیتی بی‌هیچ کم و کاستی پایه نظر و رای دادگاه و دستگاه قضایی می‌شود؟ حاکمیت چگونه بر چهره معترضان بی دفاع نقاب مجرم می‌زند و از شیوه‌های ناقض حقوق بشر چون اعتراف اجباری برای تحمیل روایت خود بهره می‌گیرند؟ شباهت‌های بسیار در پرونده برادران دریس و پرونده برداران افکاری، بیش از پیش نشان می‌دهد که نگاه حاکمیت در مواجهه با پرونده‌های مربوط به اعتراضات مردمی، متکی به چه روش‌ها و شیوه‌هایی‌ست. روش‌هایی مبتنی بر پرونده‌سازی نهادهای امنیتی و از پیش تعیین شده و سیستماتیک. به نظر می‌رسد مقامات جمهوری اسلامی ایران بر میسر کردن بستر پرونده‌سازی‌های مکرر علیه معترضان و مخالفان و صدور احکام سنگین اصرار دارند و برای این منظور از یک خط مشی همیشگی بهره می‌گیرد؛ وارونه سازی واقعیت.
برو به آدرس
نظرات