لیبرال دموکراسی:

#ff6600;">نظام پادشاهی لیبرال نیز امکان‌پذیر است و به همین دلیل صفت «مطلقه» را برای توصیف نظام پادشاهی غیر لیبرال به کار می‌بریم. یک پادشاه لیبرال به‌تنهایی حکومت می‌کند و از قدرت کنار نمی‌رود اما سیاستی کثرت‌گرا با قیدوبندها و محدودیت‌های قانونی و تکثر ادیان را به رسمیت می‌شناسد. بعضی از پادشاهان مستبد قرن هجدهم ادعا می‌کردند که روشن‌اندیش‌اند؛ به نظرم، پادشاهان مستبد می‌توانند روشنگر باشند اما نمی‌توانند لیبرال باشند. استبداد را نمی‌توان باصفت لیبرال تعدیل کرد. به الیگارشی لیبرال به دیده‌ی تردید می‌نگرم اما اشرافیت سالاری لیبرال (به شیوه‌ی جفرسونی) امکان‌پذیر است، مشروط به اینکه اشرافیت موروثی نباشد. در این صورت، رقابت بر سرِ محاسن و امتیازات و تحرک اجتماعیِ ناشی از آن می‌تواند شباهت‌هایی با جابه‌جایی در قدرت داشته باشد.

برو به آدرس