لیبرال دموکراسی:

جامعۀ ایران -از انقلاب مشروطیّت – به خاطرِ فقدان طبقات نوین اجتماعی و نداشتنِ ساختارهای مدرن مدنی-اساساً-جامعه‌ای بوده که ظرفیّت لازم برای استقرارِ آزادی و دموکراسی نداشت چراکه در یک «#ff6600;">جامعۀ شبه فئودالی» سخن گفتن از آزادی و دموکراسی افسانه‌ای بیش نیست. به همین جهت، از مشروطیّت تاکنون ما شاهد بازتولید و تکرارِ اقتدارگرائی هستیم. در این راستا، مصدّق نیز تا وقتی‌که در اقلیّت (اپوزیسیون) بود، شهامت فراوانی برای انتقاد و مخالفت داشت، امّا وقتی به حکومت رسید، فهمید که مشکلات ایران را با شعار و «#ff6600;">مخالف‌خوانی» نمی‌توان برطرف کرد. او که رضاشاه و محمدعلی فروغی را «#ff6600;">انگلیسی» و «#ff6600;">خائن» خوانده بود، بعد از رسیدن به حکومت دریافت که به قول ابوالفضل بیهقی: «پهنای کار چیست؟»

برو به آدرس