لیبرال دموکراسی:

شاه فقید در این مسیر پرپیچ‌وخم و پر از مشکلات، به دستگاه اداری، مردان سیاسی بدون نیروی حزبی و سیاست پیشگان جوان تکیه نمود و کار اصلاحات را به رهبری فردی خود به‌پیش برد. از سازمان‌های سیاسی آن دوره به‌غیراز جبهه ملی که خود را کنار کشید و بعداً با فناتیسم مذهبی هم‌آوا گردید، نمی‌توان به گروه‌ها یا احزاب عمده دیگری اشاره کرد که توان و پتانسیل کافی برای انجام چنین مسئله بزرگی داشتند. حزب توده، سازمان‌های چپی مستقل و فناتیسم مذهبی دسته‌جمعی امر اصلاحات اجتماعی شاه را تکفیر کرده و در مسیر مخالفت آن حتی جامعه را به شورش و آشوب کشانیدند. درنتیجه، شاه فقید از یکسو به «قهرمان اصلاحات» تبدیل شد و از سوی دیگر درنبردی بی‌امان با نیروهای سیاسی مخالف وارد گردید که سرانجام به قهر اجتماعی و سیاسی انجامید.

برو به آدرس