شکوه میرزادگی

این هفته ارگ زیبای راین کرمان، بازمانده از آثار دوران ساسانیان، و هجده بنای تاریخی دیگر، زیر عنوان «احیا و بهره برداری» از طریق مزایده به بخش خصوصی واگذار می شود.

به این ترتیب تعداد بناهای به حراج گذاشته شده به ۲۵۰ می رسد؛ از ۸۰۰ بنایی که روشن نیست به چه دلیلی در لیست واگذاری یا در واقع فروش قرار گرفته اند.

وزارت میراث فرهنگی که سالانه میلیاردها برای مرمت و گسترش آثارمذهبی در ایران و عراق و سوریه سخاوتمندانه خرج می کند، از چن سال پیش به بهانه نداشتن بودجه، مرمت و یا نگاهداری آثار تاریخی و فرهنگی غیرمذهبی و ملی ایرانیان را در اختیار بخش خصوصی می گذارد تا این آثار را مرمت کرده و در عوض بهره ای از آن ببرند در حالی که تا کنون (به قول خودشان نزدیک به هفتاددرصد این بناها پس از انتقال هنوز وضعیت درستی ندارند و آن هایی هم که مرمت شده اند به دلیل سودجویی خریدارانشان هویت خودشان را کاملا از دست داده اند.

نمونه ی روشن این نوع واگذاری ها  حمام وکیل شیراز، یکی از زیباترین حمام های جهان است که هویت خود را از دست داده و تبدیل به «سفره خانه» یا رستورانی شده است.

شایعاتی هم هست که برخی ازکسانی که این آثار را در اختیار گرفته اند، اشیا و کتیبه ها و حتی در و پنجره های قیمتی را برداشته و خانه تاریخی را به حال خود رها کرده و رفته اند.

بلای واگذاری یا خصوصی سازی آثار تاریخی و فرهنگی از چه زمانی شروع شد

در سال ۲۰۰۸ رحیم مشایی رییس وقت سازمان میراث فرهنگی در جمع خبرنگاران ضمن اعتراض نگاران اعلام کرد که قصد دارند از اموال و اماکن تاریخی و فرهنگی کشور را به بخش خصوصی واگذار کنند. گفته های او در آنزمان سر و صدای زیادی از سوی دوستداران میراث فرهنگی ایران به پا کرد. و دکتر دادخواه که از موسسین کانون وکلای حقوق بشر و مشاور حقوقی بنیادمیراث پاسارگاد بودند، و چند تن دیگر از وکلای فرهنگ دوست اعلام کردند که: «این عملیات کاملا غیرقانونی ست. و کسی نمی تواند بناهای تاریخی را که متعلق به همه ی مردمان ایران است بفروشد یا به بخش خصوصی واگذار کند. مگر که واگذاری آن به رای نمایندگان مجلس برسد . اما اگر این آثار در فهرست میراث ملی به ثبت رسیده باشد، یعنی میراث ملی ست و مجلس هم نمی تواند رای به واگذاری آن ها بدهد.»

رحیم مشاعی و دزدان و ویرانگرانی که زیر نام مسئولین میراث فرهنگی و تاریخی برای بود و نبود میراث فرهنگی ما تصمیم می گیرند، بلافاصله راه حلی برایش پیدا کردند به این ترتیب که ابتدا هشت اثر تاریخی را از لیست میراث ملی بیرون آورد و سپس آن را به بخش خصوصی واگذار کرد.

این عمل حیرت انگیز و وقیحانه نیز مورد اعتراض شدید قرار گرفت و مدتی دست از عملیات خصوصی سازی برداشتند. و یک سال بعد کارشان را به شکل دیگری شروع کردند. به این ترتیب که شرکتی تشکیل دادند زیر نام  «شرکت توسعه جهانگردی و ايرانگردی» زیر نظر شخصی به نام جهانگیری که ظاهرا کارش مرمت و گسترش آثار تاریخی برای جلب گردشگر بیشتر بود. اما در اصل همان واگذاری و بهره برداری از آثار تاریخی (به نفع بخش خصوصی وابسته به خودشان بود) این بار کار به جایی رسید که می خواستند محوطه تاریخی پاسارگاد را هم به بخش خصوصی واگذار کنند.

***

در لینک های زیر می توانید بخشی از جزییات این عملیات غیرقانونی حکومت اسلامی را زیر نام «سازمان یا وزارت میراث فرهنگی و تاریخی وگردشگری » را ملاحظه کنید و ببینید که با داشته های ملی ما چه می کنند.

- معاون رييس جمهور دولت اسلامی اموال عمومی را به بخش خصوصی می بخشد (savepasargad.com)

- نامه دکتر محمدعلی دادخواه به فرهنگدوستان (savepasargad.com)

- چوب حراح رحيم مشايي و همدستانش بر مهمترين اثر تاريخ (savepasargad.com)