برای روز جهانی زن

ترانه‌ی حوا

مجید نفیسی

پستان‌های من زیباست
و سُرین‌های من زیباتر.
چرا برهنه نبودن؟
چرا برهنه نكردن؟

ای آب‌های عدن
كه به چار رود می‌ریزید
گواه من باشید!
من برهنگی خود را
در آینه‌ی شما دیدم
و خدا بر من نبخشید.

از پشت انجیربُن‌های بزرگ می‌آمدیم
و بوسه‌های ما
چون دانه‌های رسیده‌ی انجیر می‌شكفت.
انگشتان آدم
چون ماری كنجكاو
بر پوست من می‌لغزید
و برگ‌های ساتر، دانه‌دانه
از اندام من فرو‌می‌ریخت.
آنگاه صدای گام‌های ترسناك ترا شنیدیم
و آذرخشِ خشم تو
ما را بر زمین فرو‌كوبید.

از پشت دیوارهای بلند گلین
دزدانه نگاه مكن!
جهان گسترده‌ای
در برابر ما دامن گشوده است.

چهارم ژانویه هزار‌و‌نهصد‌و‌نود‌و‌یک

(طرح هنری از نوشین نفیسی)

For International Women’s Day

Eve’s Song

by
Majid Naficy

My breasts are beautiful,
And my buttocks even more.
Why not be naked?
Why not make one naked?

Oh, waters of Eden,
Pouring into four rivers,
Be my witness.
I saw my nakedness in your mirror,
And God forgave me not.

We were coming
From behind big fig trees,
And our kisses were blooming
Like bits of ripe fig.
Adam's fingers
Were sliding down my skin
Like a searching snake,
And fig leaves one by one
Were falling from my body.
Then we heard the sound
Of your fearsome strides
And the lightning of your wrath
Struck us down.

Do not peek
From behind high thatched walls.
A wide world
Is opening before us.

January 4, 1991

(Artwork by Nooshin Naficy)