بیانیه انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریف در محکومیت حمله مامورین امنیتی به دانشگاه شریف
إِنَّا لِلَّٰهِ وَإِنَّا إِلَيْهِ رَاجِعُونَ
ما فاتحه‌ی این دانشگاه را خواندیم، ما فاتحه این وزارت علوم را خواندیم، ما فاتحه این دولت را خواندیم.
و اما بعد.
یک‌شنبه دهم مهرماه روز خونین دانشگاه بود، روزی که به حقیقت در کنار ۱۸ تیر ۷۸ و ۲۵ خرداد ۸۸ لکه ننگین دیگری بر کارنامه حاکمیت در برخورد با دانشجویان معترض خواهدبود.
دانشجویانی که در پی خلف وعده رئیس دانشگاه مبنی بر آزادی تمام دانشجویان زندانی شریف که در هفته گذشته بازداشت شده بودند، برای دومین روز متوالی تحصن کرده بودند و از حق خود برای اعتراض استفاده کردند، به ناگاه با شبیخون مامورین امنیتی و چماقداران لباس شخصی مواجه شدند، مامورینی که در اقدامی شگرف، دست به محاصره دانشگاه زده و با انواع سلاح‌ها به دانشجویان و اساتید دانشگاه حمله‌ور شدند.
این محاصره و حملات برای ساعت‌ها ادامه داشت، تعداد زیادی از دوستان ما به ناحق زخمی و بازداشت شدند. بنا بر گزارشاتی که به دست انجمن رسیده شمار بازداشتی‌های امشب بیش از سی نفر بوده‌است. بسیاری از جراحت‌های این حادثه قابل جبران نخواهدبود و برای همیشه با دانشجویان این سرزمین باقی خواهد ماند.
گرچه دل هر انسان آزاده‌ای با دیدن آن‌چه بر دانشجویان این سرزمین رفت، خون و چشمان هر انسان بینایی، تر خواهدشد اما در پس این خشونت عریان، به نظر می‌رسد سناریویی از پیش طراحی شده برای خفه‌کردن صدای دانشجویان معترض وجود داشته و دانشگاه شریف قرار بوده است محل عبرت بقیه دانشگاه‌های کشور و البته عقده‌گشایی‌های اقلیتی تندرو شود.
بر اساس فیلم‌ها و مستندات رسیده به انجمن اسلامی، ماموران لباس شخصی، در شب شنبه ۹ مهرماه، تقریبا ۱۲ ساعت قبل از آغاز تجمع دانشجویان اقدام به نصب دوربین و تجهیزات رادیویی، درست در مقابل درب اصلی دانشگاه واقع در خیابان آزادی می‌کنند، محلی که فضای تمامی تجمعات اعتراضی شریف بوده است. آیا ممکن است که نصب تجهیزات یاد شده که به وضوح در فیلم مشخص است توسط همان کسانی انجام می‌شود که روز بعد به ساحت دانشگاه حمله کرده‌اند، اتفاقی بوده باشد؟
در اقدامی تامل برانگیز دیگر، دکتر زلفی‌گل، وزیرعلوم، که ظاهرا به هدف کمک به دانشجویان تنها ساعتی پس از شروع درگیری خود را با سرعت به دانشگاه رسانده، جز حمله به یکی از اساتید شناخته‌شده و خوش‌نام دانشگاه و انداختن مسئولیت همه خشونت‌های رخ‌داده بر گردن دانشجویان بی‌دفاع شریف کاری از پیش نمی‌برد.
به نظر می‌رسد همه این رخدادها زمینه‌ای بوده تا مقدمات لازم را برای اتفاقات تلخی که در ادامه رخ می‌دهد مهیا کند و سرکوب و حمله نیروهای امنیتی به دانشجویان آخرین قطعه این پازل شوم بوده‌است.
اساتید محترم و دانشجویان گرامی دانشگاه شریف، حمله دیروز چماقداران به ساحت دانشگاه اقدامی کم‌نظیر در طول تاریخ دانشگاه شریف از قبل از انقلاب تا به امروز است. این حمله به خوبی مشخص می‌کند مسئولین و در راس آن‌ها رئیس دانشگاه و وزیرعلوم، ناتوان‌تر از آن هستند که بتوانند امنیت دانشجویان را حتی در داخل دانشگاه تامین نمایند.
حضور در دانشگاهی که مسئولانش توان برقراری امنیت دانشجویانش را ندارند اقدامی غیرعاقلانه است. از این رو ما از همه شما اساتید و دانشجویان دانشگاه صنعتی شریف می‌خواهیم، تا آزادی همه دانشجویان بازداشتی، عذرخواهی رسمی مسئولان دولتی و حکومتی و جبران خسارت‌های پیش‌آمده برای دانشجویان، تضمین مکتوب مبنی بر وجود امنیت برای دانشجویان در دانشگاه و محیط اطراف آن وعدم تکرار این حادثه در آینده و در آخر بسته‌شدن پرونده‌های تشکیل‌شده برای تمامی دانشجویان شریف در این مدت که به خاطر نادیده گرفتن حق بدیهی اعتراضشان بوده، از هرگونه حضور در کلاس‌های درسی چه به صورت حضوری و چه مجازی خودداری کنید.
یقین بدانید که اگر تا زمان رسیدن به همه خواسته‌های فوق بر سر کلاس‌های درس حاضر شوید، این قبیل اقدامات در آینده تداوم خواهد‌یافت و دیگر هیچ کسی قادر نخواهدبود در دانشگاه دهان خود را برای اعتراض باز کند.
انجمن اسلامی دانشجویان دانشگاه شریف بر خود واجب می‌داند در این برهه حساس همگان را دعوت به اتحاد کند و از تمامی دانشجویان و اساتید دانشگاه‌های سراسر کشور می‌خواهیم به نشانه همبستگی با اساتید و دانشجویان دانشگاه شریف، کلاس های خود را تعطیل کنند. لازم به ذکر است که انجمن اسلامی در مسیر بازیابی شان از دست رفته دانشگاه از دادن هیچ هزینه‌ای ابا نخواهد داشت.
نظرات