کشف بزرگی که «دوران جاهلیت» اعراب را به شکلی مستند رد می کند

شکوه میرزادگی
 

یکی از مهمترین یافته های باستانی، که اخیرا گزارش آن منتشر شده، در ارتباط با کشف جاده هایی باستانی و بزرگراه مانندی می باشد که در شبه جزیره عربستان از خاک سربرکشیده. در این گزارش آمده است که قدمت این جاده ها برمی گردد به هزاره سوم قبل از میلاد؛ حدود ۴۵۰۰ سال قبل.

باستانشناسان و محققان دانشگاه استرالیای غربی که در جریان این کشف بوده‌اند، به این نتیجه رسیده‌اند که این یافته‌ها که با استفاده از عکسبرداری‌های ماهواره‌ای در ارتفاع پایین، و بررسی‌های زمینی انجام شده، نشان می دهد که این جاده‌ها برای رفت و آمد بین مناطق سکونتی استفاده می‌شده و نشان دهنده درجه بالایی از ارتباطات اقتصادی و اجتماعی در عربستان باستانی می باشد.

این کشف و کشف‌های دیگری که باستان‌شناسان بزودی از آن منطقه به دست خواهند آورد،  یکی از مهمترین دروغ‌هایی را که قرن‌هاست مردمان را با آن فریفته‌اند؛ برملا خواهد کرد.

قرن‌هاست به مسلمانان، به ويژه ایرانیان، این گونه تلقین شده که زمانی که محمد ابن عبدالله اعلام پیامبری کرد، جهل و عقب افتادگی و بی‌فرهنگی و بدبختی در عربستان بی‌داد می‌کرد، چنانکه «آن مردم بت پرست و وحشی حتی دخترانشان را زنده به گور می‌کردند». و آن دوران را «دوران جاهلیت» می‌نامند.

آن‌ها هنوز سخنان معدود تاریخ‌نگاران را، که براساس سکه ها و کتیبه‌ها، تاریخ شبه جزیره عربستان را متفاوت از این گفته‌ها می‌دانند، رد می‌کنند، و گفته‌های معدود افراد با فرهنگ را که از شعرای برجسته زن «دوران جاهلیت» می‌گویند بیهوده می دانند؛ و یا اگر فرضا کسی بپرسد «اگر در آن دوران جز بدبختی و جهل نبود چگونه زنان می‌توانستند تاجران برجسته باشند؛ آنسان که حتی محمدِ قبل از پیامبری اش زیر پوشش حمایت مالی و اجتماعی یکی از آن زنان قرارمی گیرد؟»

آن‌ها به راحتی یک برچسب «کافری» به او می‌زنند و با اسنادی قلابی که از رساله‌های آیت‌الله‌ها و احادیث جعلی دارند  دهان او را می‌بندند.

پس از انقلاب البته وضع از این هم بدتر شده است. حکومت اسلامی، نه تنها سعی می‌کند دوران باستانی ایران را، از طریق دستگاه‌های رسانه‌ای و آموزشی خود، دوران توحش معرفی کند؛ بلکه همزمان این غلط بزرگ تاریخی را نیز در ذهن بسیاری از مردمان جا انداخته است که قبل از اسلام عرب‌ها هم هیچ چیز نداشتند و این همه به این امید است که خود و نیاکانِ پس از اسلام خود را نجات دهندگانی موجه نشان دهند.

غافل از آن که این حرف‌ها دیگر چون دوران قرون وسطا خریدار ندارد. به ويژه اکنون که علم آنقدر پیشرفت کرده که روز به روز اسناد و مدارک بیشتری از تاریخ‌ها و حوادث گذشته دیده و خوانده خواهد شد. و این اسناد به دلیل ملموس بودن‌شان کاملا روشن و غیرقابل‌ انکار هستند.