مضحک اما با ارزش
فستیوال موسیقی ترکمن

ایلکای

چند روز پیش آگهیش رو تو اینستا گرام گردی دیده بودم،تو صفحات بومی و استانی، نمیفهمیدم ولادت امام حسن چه ربطی به صلح جهانی اونم برای همه و مهم تر از اون به موسیقی ترکمن چه ربطی داشت، خلاصه با ربط دادن گودرز به شقایق اینا رو تو یک بنر بهم چپونده بودن و همچین ترکیبات سمی فقط از ج.ا بر میاد مثه همیشه!

عاشق شنیدن موسیقی محلی از هرجایی هستم حالا اگه موسیقی فرهنگ و زبان خودم باشه که چه بهتر، اما وقتی سایه ایدئولوژی و یک سری نطق از پیش نوشته شده راجع به مذهب و این مسائل که هیچ ربطی به صلح نداره روش سنگینی میکنه، حتی بودن و موندن تو اون فضا خیلی سخت میشه.

به اصرار بابا به این فستیوال یک روزه موسیقی رفتم که فقط و فقط موسیقی ترکمنی بود اما گروه هایی رو از سراسر استان گردآوری کرده بودند، شنیدن پارازیت های مجری رو مابین اجراها تحمل کردیم, جالب و مضحکانه اینجاست، حتی برای این مراسم فردی رو که به فرهنگ و زبان ترکمنی اشراف بیشتری داشته باشه رو  انتخاب نکرده بودند و با تلفظ اشتباه نام گروه ها که اغلب از اسامی ترکمنی نشات گرفته بود، توهین های ریز و زیر پوستی رو تحمل میکردیم که فکر میکرد عذرخواهی های پی در پی اش، به جای یک بار یادگیری تلفظ صحیح،همه ی اون ده بار اشتباه گفتنش رو میشوره و میبره!

خلاصه این نمایش مضحک رو برای شنیدن چند قطعه تاب آوردیم و الحق که ارزشش رو داشت، ارزش داشت چون موسیقی صیقل دهنده روح هست در این دنیای سر سام آور ماشینی!

دیدن جوانان و نوجوانان و حتی کودکانی رو که در زنده نگه داشتن بخشی از فرهنگ که از قضا،بخش بسیار غنی و زیبای فرهنگ ماست، بسیار لذت بخش و ستودنی ست،دیدن پیشرفت در فشن و لباس ها و از یکنواختی در آمدن آن ها یک مژده هست برای نسل گذشته و نسل های آینده، که اگر کمی گاردها را پایین بیاوریم و نگاه های نو داشته باشیم میتوان تغییر و تحولات را در همین راستا دید بدون آنکه چیز زیادی از دست داد...