فرق بین خائن و خادم

شیرین عبادی

کسانی که مردم را از سوریه ای شدن ترساندند،

افرادی که شهامت مبارزه با حکومت را از مردم به بهانه لیبی شدن گرفتند،

کسی که با «تکرار می کنم»‌مردم را به پای صندوق رای کشاند که مبادا خللی به ارکان قدرت وارد شود،

تمام افرادی که با طرح سوالاتی چون «پس از سقوط رژیم با نداشتن آلترناتیو چه می شود ؟» مردم را به تردید انداخته و به خانه هایشان برگرداندند، 

همه تحلیل گران سیاسی!! که در رسانه های داخلی و برون مرزی سرنوشت عراق را به ما یادآور شدند.

همه و همه در ایجاد فاجعه امروز شریک هستند.

آنها گناهکارند زیرا که

- توجیه گر ظلم دیکتاتور و خواهان استمرار رژیم  بودند,

- ما را ترساندند که سوریه نشویم، صرف نظر از آنکه رژیم ایران مسئول «سوریه ای » شدن سوریه بود، در آن کشور اگر مردم کشته شدند دست کم تابوتی برای حمل جنازه داشتند،

- اگر عراق جنگ زده  هنوز مشکل برق دارد در ایران هم غالب شهرستان ها در شبانه روز چند ساعت برق ندارند و از آن مهمتر  مردم در بلوچستان و خوزستان و ... آب آشامیدنی ندارند،

- اگر کودکان لیبی به خاطر جنگ داخلی از تحصیل باز ماندند به اعتراف مقام رسمی وزارت آموزش و پرورش ۳ میلیون کودک بازمانده از تحصیل داریم که البته همه می دانیم آمارهای حکومتی را معمولا باید ۲ یا ۳ برابر خواند.

در چنین شرایطی تنها و تنها راه نجات اتحاد مردم است و کمی تفکر  که منتظر چه عواقب دیگری بایستی بود تا باور کنیم این رژیم اصلاح پذیر نیست و به سخنان افرادی که در آرزوی رسیدن به قدرت هستند و بلندگوهای آنان گوش نکنیم.

با کمی تفکر «خادم» و «خائن» را می توان شناخت و راه نجات را یافت.