هر کرمانی در واقع یک عطاری متحرکه. هر کرمونی تو خونه ‌‌ش هر جای عالم که باشه یه کابینت آشپزخونه اش پر از دار و دواهای عطاریه. هر کرمونی معتقده تمام بیماری های عالم رو میتونه با یک دم کرده و یک داروی عطاری درمان کنه. روزگار هیچ کرمونی بی دار و دواهای کرمونی نمیگذره.

مغازه ی عطاری یکی از کاسبی های پر مشتری و پر درآمد در کرمانه. کمتر خیابونی رو بی وجود یک مغاره ی عطاری پیدا میکنین. قدیم و تا همین شاید یکی دو دهه قبل عطار های مشهوری در کرمان بودن که سرشون از پزشکان شلوغ تر بود. پیرمردهای دوست داشتنی که عین دکترا می‌نشستن پشت میزهای کوچیک و شلوغ عطاری هاشون و مردم میرفتن بیماری شون رو میگفتن و اقاهه تند و تند میگفت جی باید بخورن و چکار کنن و شاگردش تند و تند نسخه رو می‌پیچید. در واقع عطاری در کرمان یک تخصصه.

حالا اکثر اون آدمها مردن و فقط دو سه تایی از اون نسل باقی مونده. بچه هاشون عطاری دارن ولی اون سبک و سیاق تغییر کرده گرچه هنوز هم یک کرمانی قبل از مراجعه به پزشک حتما یکی دو تا درمان عطاری رو تو خونه امتحان کرده!!

این عادت حتی در مکالمات روزمره ی مردم اثر گذاشته. به هر کرمونی که بگی بیماری داری،  سرت درد میکنه،  دلت درد میکنه و... امکان نداره اولین جمله شون این یاشه که برو دکتر. اول ازت میپرسن:
یه پورو(یه ذره) کلپوره ای رِختی رو آب بخوری؟؟  یه لیوان ختمی خیس کردی بخوری؟؟ 

و این عکس یکی از اون عطاری هاست.
مغازه ی عطاری / بازار بزرگ کرمان / اول چهار سوق

#مژگان #کرمان