هارلی سوارهای اینجا٬ گروه های KKK طرف های نیاگارا و حومه هستند. من اوایل ورودم به کانادا خیلی کنجکاو بودم درباره شون بدونم اما رفیق ایندیجین یا به اصطلاح رنگین پوست محلیم هشدار داد که مراقب باش اینا از پوست رنگی ها خوششون نمیاد و حتی ممکنه باهات درگیر شن. من اما هروقت یکیشون رو دیدم با لبخند یه «های» پدر مادر دار و با لبخند تحویلشون دادم و برای موتورهای هیولاییشون غش و ضعف رفتم! جواب اکثرشون هم «هی گورج!» البته بدون لبخند و با صورتی خنثی بود. خلاصه تصور اینکه خودم روزی بتونم سوار یکی از این موتورها بشم تقریبن برام نشدنی به نظر میاد٬‌ مگه این قند و بازارگرمی شراب جان سرخ ما رو به راه راست با اون غرش مرد افکن هدایت کنه!!

سلام به روی ماهَت ونوس جانِ عزیز، در کانادا بیش از ده‌ها کلوبِ موتور است، بنده با آن دسته که فرانسه زبان هستند (کِبِک و حوالی) ـــ رابطه‌ی بسیار خوبی‌ داشته و ایشان را آخرین بار در تابستان ۲۰۱۶ میلادی ــــ در مونیخ دیدم، تا به حال نشنیدم که اینها نژاد پرست باشند، صد البته که خلافکار هم در میانِشان دیده می‌‌شود.

وقتی‌ که بنده و همکارانم را پلیس به خاطرِ حضور و همکاری با سرخ پوستان دستگیر کرد ـــ فکر می‌‌کنی‌ کانادایی‌های خوش لباسِ طرفدارِ حقوقِ بشر از ما حمایت کردند؟ فِمینیست ها؟ انجمن‌های دیگر صد من یک غازی که در کانادا انبوه مالیاتِ کانادایی‌ها را خورده و در وقتِ واقعیت قایم می‌‌شوند ـــ حتی آنها نیز نیامدند.  

همین هارلی سوارها بودند که در مدتِ دستگیر و اخراجِ ما از کشور ــــ حتی یک لحظه ما را تنها نگذاشته و آنها گروه‌های حمایت از حقوق سرخ پوستان را مطلع کرده و همه با هم به خاطرِ دفاع از ما راهپیمایی کرده و حتی با اینکه ما وابسته به تلویزیون فرانسه بودیم ــــ همکاران تلویزیونی کانادایی ما ــــ اخبارمان را پوشِش ندادند،... حالا اگر یک شخصی‌ از همین دسته ـــــ نگاهِ چپ به یک سفید پوست کانادایی کرده بود ــــ تو ببین عجب قشقرقی بپا می‌‌کردند اینها.

قیافه افراد به آدم می‌‌گوید که طرف چه کاره محل است، من هم خانمی متشخص، شیرین و زیبا مثلِ شما را ببینم ــــ زود دست و پای خود را گم کرده و یک باب هـی گـورج فرانسوی به شما گفته و سریع با موتور می‌‌روم، این شمیران زاده خجالتی و کم رو...

سالهایی که در کالیفرنیا برای آن شخص کار می‌‌کردم ــــ همه فکر می‌‌کردند که کانادایی هستم، به خاطر لهجه‌ی من،... :)

در میانِ ایرانیان به ندرت فرهنگ راک و راکِر بودن دیده می‌‌شود، ایرانی‌های امروزی آمریکا که افتضاح،... به احتمالِ زیاد بنده از آخرین ایرانیانی هستم که این قِسم زندگی‌ را می‌‌پسندم، حالا یک بار سوارِ هارلی من بشوید ــــ کلاهخود های مالِ ارتشِ آلمان هستند، اما هنوز محکم بوده و قشنگ هستند،... حتما خوشتان می‌‌آید از دور دور با هارلی و ایضا هِوی متال. :)

شراب جان سرخ!

انتظار داشتن از کانادایی که بیشتر اوقات ژسته تا عمل٬ آدم رو بسیار ناامید می کنه. می بیند که چطور این کشور تبدیل شده به ویلای لواسون اختلاسگران و مزدورهای حکومتی که عملیات پولشویی٬‌ دور زدن تحریم ها و آدم فروشی رو با بی شرمی تمام و در روز روشن انجام میدن و کانادا این وسط چرا باید سنگ بندازه؟ سرازیر شدن سرمایه می خواد که بهش می رسه. قصه عدم حمایت «عملی» از حقوق بشر در ابعاد کوچک و بزرگش هم همینه. جایی که رسانه ای بشه و توی بوق و کرنا٬ همراهی می کنه. جایی که به نفعش باشه هم سکوت. اینجا اگر پولی از شما دزدیده بشه٬ تا زیر ۵ هزار دلار باشه٬ پلیس حتی نگاهی هم به شکایتت نمی اندازه. دو چیز کانادا رو اصلن دوست ندارم: پلیس و سیستم پزشکی. از افتضاح یک چیزی ان طرف تر! 

در ضمن من تا به حال کانادایی «خوش لباس» ندیدم :))) کول بودن رو به شیک بودن ترجیح میدن که البته چیز بدی هم نیست. 

کانادا می‌‌توانست سرزمینِ خوبی‌ از لحاظِ شرایطِ اجتماعی و حقوقِ شهروندی باشد اما انگاری قضیه فقط طبلِ توخالی بود.

الان دیدم که گروه‌های ضد فقر از کانادا ــــ به دلیل خرید واکسن کوواکس (سازمان بهداشت جهانی از این صندوق برای تامین واکسن کشورهای فقیر استفاده می کند) انتقاد کردند، ما در لژیون افسرانِ خوبی‌ از کانادا داریم، فداکار و کارکُشته در زمینه‌های نظامی و کمک‌های انسان دوستانه که شخصا شاهدِ آن بودم، وقتی‌ اینجور اخبار به میان می‌‌آیند ــــ حسابی‌ دلخور شده و دولت را به زیرِ پرسش می‌‌بَرند.

دُزِ دومِ واکسن را هفته دیگر خواهم زد، مُردم از بس خانه مانده ــــ مطلب نوشته و ترجمه کرده ـــ و نسخه‌های مختلف غذا برای معشوقه خانم پخته ــــ با سگ‌ها و گربه‌های منزل دعوا کردم،... خِیر نبیند کسی‌ که این مرز را به جانِ دنیا انداخت.

بسیار جالب بود شراب عزیز. من هم موتور خیلی ذوست دارم اما بعنوان تماشاچی. در ۱۷ سالگی موتور گازی داشتم و خیلی کیف داشت. اما موتورهای بزرگتر را نمی توانم هندل کنم. خوش باشی.

جهانشاه عزیز، همیشه این احساس را دارم که شما یک راکِر پوست اَنداخته هستید، مطمئن هستم که اگر با بنده تمرین کنید ـ حتما می‌‌توانید موتور سنگین را برانید، در آمریکای جنوبی کلوب‌های زیادی داریم که موتور های سنگین رانده و از داشتنِ اعضای جدید استقبال می‌‌کنند.

به هر حال دنیا اینجور نمی‌‌ماند، ما همدیگر را خواهیم دید، یک فقره موتور BMW R75 دارم که صد در صد آن را با بنده امتحان خواهیم کرد، لذت خواهی‌ برد عزیزِ من.