علیرضا قزوه در پی حمله «تروریستی» به دانشگاه کابل شعری سروده است.

جان پدر کجاستی؟

جرم تو چیست نازنین؟ صدق و صفا و راستی/ ای که تو از خدای خود غیر خدا نخواستی

ای به فدای خنده‌ی زخمی و دلشکسته‌ات/ شکر خدا که همچنان سرخوشی و به پاستی

کابل زخم‌خورده‌ام! وقت برای گریه نیست/ گریه‌ی با تبسمی، گم‌شده در خداستی

کابل جان‌خسته‌ام! شانه‌ی ما پناه تو/ چشم و زبان پارسی! نور دو چشم ماستی

کابل جان چه می‌کشی؟ از دست حرامیان/ کابل بی‌پناه من! قبله‌ی عشق و راستی!

دختر شعر فارسی! کابل من! چه می‌کنی؟/ حرف بزن! عزیز من! «جان پدر! کجاستی؟!»

https://www.isna.ir/news/99081509852/