خوش رقصی روی سنگ قبرها

ایلکای

نتایج انتخابات آمریکا مشخص شد و جدا از همه تحلیلات رسمی و غیر رسمی، حرفه ای و کوچه بازاری، بی بی بی سی طور و راننده تاکسی واری، رفتار و کنش اصلاحات چیا (یا بهتر است بگوییم استمرار طلب ها و بدتر اسهالاتی ها) بعد از شنیدن پیروزی جو بایدن، واقعن جالب توجه و البته جای تاسف دارد.

درست در وسط آبان، وقتی در میان این همه هیاهوی انتخابات آمریکا (که همه اخبار را بلعیده و به خود اختصاص داده و همه چیز را زیر سایه خود له کرده) عده ی زیادی، درست و برحق در حال زنده نگه داشتن یاد و خاطره تمام اتفاقات و حوادث و بالطبع سوگواری برای آبان ۹۸ هستند.

استمرار طلب ها، از آب گل آلود ماهی گرفته و از الان تبلیغ انتخابات ۱۴۰۰ را میکنند، در حالی که حالا بسیاری از مردم پشت به نظام کرده و کوس رسوایی شان حتی بین کسانی که آخرین بارقه های امید را به اصلاحات واقعی داشتند افتاده.

آنان انگشت در خون ملت میکنند، خونی که از آبان ۹۸ تا آبان ۹۹ همچنان جاری است، ما نوید افکاری را (بله نوید افکاری مان را) کمتر از دو ماه پیش از دست دادیم و همچنان تیغ در گلو از این بغض ناتمام داریم و هرگز دیگر هم صدا نمیشویم با رژیمی خونخوار.

اما اسهالاتی ها، همان سناریو های نخ نما شده را اینبار با آوردن نام ظریف و امثالهم برای انتخابات (انتصابات ۱۴۰۰) پیاده میکنند و از فضای مجازی مانند توییتر و غیره شروع میکنند و من در عجبم حد بی شرفی تا کجا میتواند باشد.

هنوز کفن اعدام شده ها، شکنجه شده ها، خودکشی شده ها، هواپیما منفجر شده ها خشک نشده. چگونه میتوانند این چنین روی سنگ قبرها، خوش رقصی کنند و دم تکان دهند؟