صدای جامعه

ایلکای

۱- اگر در عصر موسیقی‌ تجاری، که تهیه‌کنندگان آن‌ها پیش از تاکید بر محتوای آثار بر فروش آن‌ها اصرار دارند پیگیر موسیقی مستقل و تلفیقی گروه‌های جوان باشید، احتمالا نام گروه «او و دوستانش»برایتان آشناست - گروهی که با کمترین امکانات و بدون مجوز تولید اثر، خود تمام مراحل آهنگسازی، اجرا، ضبط و انتشار آهنگ‌هایش را انجام می‌دهد.

آن‌ها را شاید بتوان از طرفی ادامه منطقی جریان «موسیقی زیرزمینی» در ایران به‌حساب آورد که با دیدن بیراهه‌هایی که گروه‌های پیشین طی کردند، تلاش می‌کنند در این ورطه گرفتار نشوند و از طرف دیگر می‌توان آن‌ها را ادامه گروه‌هایی دانست که موسیقی را همگام با تغییرات اجتماعی پیش بردند و تلاش کردند که موسیقی از صدای جامعه عقب نماند.

شما را به شنیدن یکی از قطعات بسیار مشهور این گروه با عنوان (کوه باش و دل نبند) دعوت میکنم:

۲- «بُمرانی» نام گروه موسیقی ایرانی است که در سال ۱۳۸۷ فعالیت خود را از فضای مجازی و کافه‌ها و سپس آهنگسازی و اجرای زنده در تئاتر شروع کرد و هم‌اکنون از ‌گروه‌های فعال داخل ایران است.

آن ها که با اولین آلبوم مجوزدار خود با نام گذشتن رفتن و پیوستن به شهرتی چشمگیر در بین نسل جوان رسیدند و در آلبوم آهنگی به همین اسم دارند ولی شما را به شنیدن قطعه ای دیگر از این گروه با عنوان (تا کی؟) که مورد پسند نویسنده میباشد دعوت میکنم:

۳_ پالت برای نمایش «روایت ناتمام یک فصل معلق» به کارگردانی هومن سیدی که در ۱۳۹۱ به روی صحنه رفت آهنگ ساخت. سپس آهنگ «والس شماره ۱» را منتشر کرد. سپس آلبوم «آقای بنفش» را در شهر کتاب مرکزی منتشر کرد که با استقبال مواجه شد. شما را به شنیدن یکی از معروف ترین قطعات این گروه دعوت مینمایم با عنوان «تمام ناتمام»: