انجمن جامعه­‌شناسی ایران در اطلاعیه‌ای لغو عضویت کامیل احمدی را اعلام کرد‌.

متن اطلاعیه به این شرح است:

به نام خداوند جان و خرد

میثاق اخلاقی، اصل بنیادین و خدشه­‌ناپذیر انجمن علمی، نهاد مدنی و به ­طور کلّی همۀ جامعه است. رعایت و ایفای اصول اخلاقی که حفظ و پاسداشت کرامت و امنیت انسانی مهمترین آنهاست نیز، وظیفه ­ای است بنیادی، که در وراء همۀ وظایف اجتماعی دیگر قرار دارد و التزام بدان برای هر عضو جامعه ضروری است؛ به همین دلیل نیز عدول از آن موجب واکنش اجتماعی نسبت به ناقضان قواعد اخلاقی می­‌شود.

اخیرا در فضای مجازی اتهام­‌هایی در رابطه با انجام آزار جنسی نسبت به همکاران زن در جریان انجام پژوهش­‌های اجتماعی، علیه آقای کامیل احمدی عضو انجمن جامعه­‌شناسی ایران و دبیر گروه جامعه‌شناسی کودکی انجمن مطرح شده‌­است.از همان ابتدای طرح این اتهام‌ها، هیات مدیره انجمن­ جامعه‌­شناسی ایران به عنوان یک سازمان علمی و مدنی که نسبت به رعایت معیارهای اخلاق علمی و حرفه ای همواره حساس بوده­، با دقت موضوع را پیگیری کرده و در جلسه یکشنبه ۱۶ شهریور ۱۳۹۹  به این نتیجه رسیده‌ ­است:

داوری نسبت به اتهام‌­های مطرح شده مستلزم رسیدگی دقیق قضایی و یا مدنی است، با وجود این شواهد مطرح شده (روایت‌های آزاردیدگان، توضیح منتشر شده از طرف آقای احمدی و اطلاعات جنبی شماری از همکاران) حاکی از آن است که دست­کم صورت­‌هایی از سوءاستفاده از اقتدار جایگاه مدیریت پژوهش و روابط مبتنی بر اعتماد صورت گرفته که اخلاقاً بسیار مذموم است. این امر باعث آزار جنسی شماری از همکاران پژوهشگر جوان و نقض معیارهای اخلاقی در فعالیت‌­های علمی پژوهشی شده است.

به همین دلیل، با توجه به اهمیت حفظ امنیت همه آحاد جامعه در برابر انواع تعرض‌­ها و آزارها، و همچنین دور نگه­داشتن محیط­‌های همکاری علمی پژوهشی از انواع سوءاستفاده از قدرت و اقتدار، از جمله سوءاستفاده جنسی، انجمن وظیفه خود می داند نسبت به این مسأله بی ­تفاوت نباشد و در نتیجه، تا داوری نظام مند حقوقی یا مدنی که آقای احمدی هم از آن استقبال کرده است، عضویت ایشان در انجمن جامعه‌­شناسی ایران لغو و به تبع آن از دبیری گروه جامعه­‌شناسی کودکی نيز برکنار می­‌شود.

ضروری است جامعه علمی و دانشگاهی نسبت به مسأله آزار جنسی حساسیت نشان داده و در راستای شناسایی ابعاد مسأله در انواع محیط های اجتماعی و چگونگی پیشگيری از آنها مطالعات و پژوهش‌­هایی را در دستور کار قرار دهد. همچنین بر اساس مسئولیت اجتماعی، نسبت به ایجاد حساسیت در جامعه، آموزش و توانمندسازی کودکان و زنان، و حمایت از آسیب‌دیدگان برنامه هایی ارائه کند. از همه مهمتر، لازم است با تدوین منشور اخلاق حرفه­‌ای علمی و پژوهشی و تصریح هنجارها و نابهنجاری های مربوط به روابط حرفه ای و مصادیق سوءاستفاده و آزار جنسی، به امن تر شدن محیط های علمی و پژوهشی کمک و با تخلفات با قاطعیت برخورد شود.

انجمن جامعه‌­شناسی ایران از هر نوع همکاری با سایر انجمن‌­های علمی، انجمن­‌های حوزه عمومی و نهادهای قانونی در راستای تحقق این موارد استقبال می­‌کند.
                                                           انجمن جامعه‌­شناسی ایران