ارضاء شما وظیفه‌ی ما نیست

سمانه سوادی

 

وقتی میگیم اگر پارتنرتون رضایت و اشتیاق برای برقراری رابطه جنسی نداره، مجبور کردنش تجاوز محسوب میشه، سریعا میپرسن "پس چیکار کنیم؟ بریم نیاز جنسیمون رو جای دیگه برطرف کنیم؟!"

این سوالها آیینه تمام نمای وضعیت ماست.

بزرگنمایی رابطه‌جنسی و افسارگسیخته دانستن نیاز جنسی. این پرسش به نظر من به خوبی نشون میده جامعه ما از کمبود دانش و درک روابط رنج میبره.

نیاز جنسی یکی از دهها نیاز ماست، رابطه جنسی یکی از دهها بُعد رابطه است. رابطه جنسي يه رابطه كاملا دو طرفه‌ست و باید با اشتیاق و رضایت هر دو طرف اتفاق بیفته. بله، این بارها در رابطه اتفاق میافته که هر دو نفر در یک زمان، یک نیاز رو ندارن و ما باید مهارت روبرو شدن با این مساله رو داشته باشیم.

اول از همه باید قبل از اینکه وارد رابطه‌ای بشیم شفاف و صریح در مورد نیازهامون با هم حرف بزنیم، قطعا آدم نیازها و سلایق جنسی متفاوتی دارن. اگر در رابطه هستیم، باید بپذیریم که طرف مقابل ما الزاما نباید همزمان با ما نیاز مشترکی با ما داشته باشه و وظیفه‌ای در برابر ما نداره، اما اگر موافق باشه میتونیم کمکش کنیم اون نیاز رو پیدا کنه! میتونیم تحریکش کنیم و اشتیاق رو درش به وجود بیاریم و اگر موفق نشدیم بپذیریم!

گاهی آدمها نگاه غیرواقعی به روابط دارن. در جامعه ما که جواز سکس محدود به ازدواج شده و در کنارش تمکین وجود داره، نیاز به سکس بزرگنمایی شده. واقعیت اینه که در طول رابطه یکی از طرفین ممکنه به خاطر مصرف داروی خاصی یا عمل جراحی و زایمان نیازهای جنسیش تغییر کنه، ممکنه به خاطر مشکلات زندگی مثل از دست دادن عزیز یا شغل یا دهها دلیل دیگه برای مدتی علاقه‌ای به برقراری رابطه جنسی نداشته باشه و این هنر برقراری رابطه‌ست که همدیگرو درک کنیم.

در عین حال اگر ما بنا به هر دلیلی (مثلا پریود یا خستگی) علاقه‌ای به برقراری رابطه نداریم میتونیم تصمیم بگیریم طرف مقابلمون رو به روش دیگه‌ای به لذت جنسی برسونیم، نه به اجبار، بلکه با رضایت و اشتیاق خودمون!

رضایت و اشتیاق! اگر بود بسیار عالی، اگر نبود با موافقت طرف مقابل سعی در به وجود آوردن اشتیاق کنیم و اگر نشد بپذیریم به جای اینکه با توسل به انتقام‌جویی، زور، تهدید یا اصرار تجاوز نکنیم!