اخیرا، همزمان با قطع اینترنت در ایران و برخوردها و خشونت ها ی حکومت اسلامی با مردمان بی پناه، سفارت این حکومت در لندن علیه رسانه های «ایران اینترنشنال، بی بی سی فارسی، و من و تو»  به «سازمان نظارت بر شبکه های تصویری» شکایت برده و این رسانه ها را متهم به «تحریف مغرضانه تحولات اخیر ایران و دعوت به خشونت» کرده است.

من به عنوان یک ژورنالیست می توانم شهادت بدهم آن چه که رسانه های فارسی زبان خارج کشور، به ويژه تلویزیون ایران اینترنشنال، در چندین روز گذشته انجام داده اند، یکی از درخشان ترین شیوه های ژورنالیسم آزاد و مسئول، در ارتباط با مردمانی بوده که مورد بدترین نوع خشونت و خفه کردن صدایشان از سوی یک حکومت انسان ستیز بوده اند.

در طی روزهای گذشته تقریبا بیشتر خبرها، گزارش ها، و گفتگوهای تلویزیون ایران اینترنشنال، و بی بی سی فارسی را (که من به دلایلی هیچ روی موافقی با بسیاری از روش های آن در قبال حق طلبی مردمان ایران ندارم) دیده ام، و می توانم این را هم بگویم که شیوه ی برخورد این رسانه ها بسیار حرفه ای و براساس تعاریفی بوده که در کشورهای دموکراتیک متداول است.

به این ترتیب می توان گفت که این حکومت آزادی کشِ انسان ستیز، علاوه بر این که دیوارهایی آهنین به دور ایران کشیده و مردمان ایران را با بیشترین و بدترین آزارها و کمبودها زندانی و خاموش کرده است، تحمل آزادی و آزادگی ایرانیان خارج کشور و رسانه های فارسی زبان را که به وظیفه انسانی و حرفه ای خود پایبند هستند را نیز ندارد.

در چهل سال گذشته آن ها تا دستشان رسیدبه حذف فیزیکی آزادی خواهان ایرانی در خارج پرداختند و اکنون در صدد خاموش کردن صدای آزادی خواهی خارج کشوری ها هستند.

این نوع برخوردها ما ایرانیان خارج کشور را، که از موهبت آزادی در کشورهای دمکراتیک برخورداریم، موظف می کند تا در مقابل این نوع عملیات ایستادگی کرده و با هر شیوه ای که برایمان ممکن است به پشتیبانی و تقویت صدای «آزادی  برای ایران» ادامه دهیم.

 شکوه میرزادگی

22 نوامبر 2019