سروده ی " باغ ما " از سخنان و گفته های شیوا و دلنشین زنده یاد " سهراب سپهری " در شعر بلند "صداي پای آب" الهام گرفته است. در این سروده نیز مانند "صداي پای آب" علاوه بر نگاه به نکات ادبی، هنری و فلسفی، به جزئیات هندسی فضا نیز اشاره شده است. ناگفته نیز نماند که " باغ ما " تلویحا،همان " کشور ایران" و شکوه و سربلندی آن در دوران پیشین است
 

باغ ما "حاشیه ی' چشمه ی عشق
باغ ما "دامنه ی" تپه ی نور
روی_ یک خاک_ بلور
باغ ما بود ز سیه دودها دور

باغ ما، باغ_ گل و میوه و افرا و چنار
باغ ما، "زاویه ی" سرخ_ درختان_ انار
باغ ما، "راس_" شعف، وادی_ شادی و نشاط
رقص و آهنگ و طرب، بود به هر گوشه کنار

باغ ما، جای " گره " خوردن_ احساس و نیاز
باغ ما "نقطه ی" برخورد_ لب و دیده ی باز
 "گوشه ای" بهر تماشای گل_ رُز، گل_ ناز
صحنه ی فلسفه بافی و سرود و آواز

باغ ما در طرف_ خانه ی دانایان بود
"مرکز"_  "دایره ی" خلوتی از جانان بود
باغ ما "قاعده ی" عطر_ بسا بستان بود
" ارتفاعی" جهت صوت هزاردستان بود

باغ ما شايد،" ضلع"_ خوشرنگ گلستان زمان بود
"قطری" از "لوزی" یک دسته ی زیبا رخ_ غلمان بود
باغ ما شايد، "قوسي" از "دايره ي سبز سعادت" بود
باغ ما مظهر_ یک  مجمع_ خوشبوی طراوت بود
دکتر منوچهر سعادت نوری
*
متن کامل نخستین سروده ی باغ ما
http://saadatnoury.blogspot.com/2015/10/blog-post_11.html
*
مجموعه‌ ی گٔل غنچه‌های پندار
http://saadatnoury.blogspot.com/2019/07/blog-post.html
==========