سیگار کشیدن رفتاری در جامعه ایرانی است که پس از وارد شدن  سیگار از خارج به  رواج یافت. این عادت تازه، در دوران حکومت  محمدرضا شاه پهلوی همه ‌گیر شد و پس از انقلاب 1357 ، رشد قابل توجهی پیدا کرد. بنابر قوانینی سیگار کشیدن در تمام اماکن عمومی از سال ۲۰۰۷ میلادی در ایران ممنوع شده‌است. این قانون شامل تمام نهادهای دولتی، اماکنی همچون هتل‌ها و رستوران‌ها و همه اماکن عمومی مسقف و سر بسته‌است. این قانون همچنین بر ممنوعیت صرف  قلیان  در  چایخانه های یران نیز حاکم است. قبل از آن، ممنوعیت مصرف سیگار برای رانندگان خودرو از ماه «مارس» سال ۲۰۰۶ در سراسر ایران به اجرا گذاشته شده بود و در مرحله بعد به اماکن عمومی تعمیم داده شد. در حال حاضر در ایران، فروش  دخانیان به افراد زیر ۱۸ سال ممنوع بوده و یکی از مجازات‌های آن مصادره محصولات توتون و  تنباکو فروشنده است.

موزه دخانیات ایران با حدود ۲۵۰ متر مربع مساحت، شامل ۲ سالن اصلی میباشد.
سالن شماره ۱ که شامل وسایل آزمایشگاهی، ادوات کشاورزی، کلکسیونی از محصولات و .... میباشد. 
سالن شماره ۲ که عکاسخانه نام دارد حاوی تصاویر بازسازی شده و اسناد قدیمی متعلق به حدود یکصد سال پیش، است.

نمایش گالری در اندازه بزرگ