قانون فیفا است که به وضوح اعلام میکند: " هرگونه تبعیض علیه یک کشور، فرد یا گروهی از افراد به دلیل گرایش جنسی و یا هر دلیل دیگری به شدت ممنوع و توسط تعلیق یا اخراج مجازات میشود"
فقط حاکمیت فاشیسم اصلاح ناپذیر دینی در دنیا است که ورود زنان ایرانی را به ورزشگاه های کشور خودشان ممنوع کرده است.
سالهاست افراد گمنام مانند نویسندۀ این بلاگ از فیفا خواسته اند که به قوانین خود پایبند بوده و فاشیست های اسلامیست زن ستیز، ایرانی کُش و ایران ویران کُن را بخاطر آپارتاید جنسیتی تا رفع این تبعیض علنی مورد تعلیق و نهایتاً اخراج قرار دهد.
اکنون تعدادی از بانوان سرشناس با انتشار نامۀ سرگشاده ای به این امر اشاره کرده و از جمله نوشته اند:
" ما زنان ایرانی و امضا کنندگان این نامه خاطرنشان می‌کنیم که فدراسیون بین المللی فوتبال فیفا برای مدت زمانی طولانی چشمان خود را بر ممنوعیت حضور زنان در استادیوم‌های ورزشی در ایران بسته است. این ممنوعیت بیانگر نقض یکی از اصول بنیادین فیفا است. ماده چهارم اساسنامه فیفا می‌‌گوید که تبعیض از هر نوعی «به شدت ممنوع است و به وسیله خروج و تعلیق قابل مجازات است"
اسامی امضاء کنندگان نامه به فیفا به ترتیب حروف الفبای:
شهره آغداشلو – بازیگر کاندیدای جایزه اسکار ( بازی درفیلم‌هایی همچون خانه‌ای از شن ومه)
بنفشه اخلاقی – وکیل حقوق بشر، عضو هیات‌مدیره کمیپن حقوق‌بشر در ایران
دکتر نینا انصاری – نویسنده، تاریخ‌دان، عضو هیات‌مدیرت کمپین حقوق بشر در ایران
نازنین بنیادی – بازیگر، فعال حقوق بشر و عضو هیات مدیره کمیپن حقوق بشر در ایران
شهرنوش پارسی پور – نویسنده (کتاب‌هایی مانند طوبا و معنای شب و زنان بدون مردان)
نیسم پدراد- بازگیر و نویسنده (برنامه‌ها و سریال‌هایی همچون «SNL،New Girl)
دکتر نیره توحیدی، استاد رشته مطالعات زنان در دانشگاه ایالتی کالیفرنیا
شاپی خرسندی – نویسنده و کمدین
نگار زادگان – بازیگر (سریال‌هایی همچون ۲۴)
هما سرشار – نویسنده و روزنامه‌نگار
مهرانگیز کار – وکیل حقوق بشر، نویسنده.
گوگوش – خواننده اسطوره‌ای ایران
گلی عامری – دیپلمات – بخش‌خصوصی
شیرین عبادی – وکیل حقوق بشر و برنده جایزه صلح نوبل در سال ۲۰۰۳
شارون ناظریان – استاددانشگاه، خیر
شیرین نشاط – هنرمند، عکاس، و کارگردان
گیسو نیا – وکیل حقوق بشر – تحلیل‌گر ایران
شیلا وند – بازیگر (فیلم‌هایی مانند آرگو و «دختری تنها به سمت خانه در شب قدم می‌زند»"
یادمان باشد که بزرگان آزادیخواهی مانند شادروان نلسون ماندلا که علیه آپارتاید در آفریقای جنوبی فعالیت میکردند، با وجود هجمۀ نژادپرستان حاکم، عواملشان و آنانی که خیال خام اصلاح آپارتاید را در سر داشتند مورد شدیدترین حملات قرا میگرفتند و باز از درخواست خود برای تحریم همه جانبۀ حاکمیت آپارتایدی که شامل تیم ملی راگبی آنان میشد تا رهایی کشورشان دست بر نداشتند و سرانجام پیروز شدند.
تنها راه رهایی، تلاش بی امان برای سرنگونی کلیت حاکمیت اصلاح ناپذیر فاشیست ها میباشد. تحریم های کمر شکن و کپی برداری از مُدل رهایی بخش در آفریقای جنوبی و برمه نقشه راه است.
دور نیست، رهایی اصلاً دور نیست.
"تنها حقیقت است که رهایی میبخشد"
تبریک
فیفا خادمین امام رضا را از جام جهانی بیرون کن!